Het afgelopen jaar (2019) is qua werk een druk jaar geweest. Om alles de juist aandacht en tijd te geven die het nodig had, ben ik een aantal maanden de hele week gaan werken. Tel daarbij nog opleiding en cursusdagen en het jaar vliegt voorbij. Tot de laatste dagen voor kerst ben ik aan het werk en er is geen ruimte over om te bedenken wat ik in huis wil halen aan boodschappen. Het is niet zo erg want we hadden al bedacht dat we dit jaar rustig thuis zouden zijn en dat we geen gasten hadden waarvoor we een diner gingen koken.
Dus rol ik dinsdag 24 december laat binnen van werk en luid mijn vrije dagen in door een mooi glas wijn in te schenken. Net als ik me daarmee op de bank in stalleer en proost met mijn man, staan de kinderen voor onze neus. Ze doen iets wat geheimzinnig en overhandigen ons dan een envelop. Wat ben ik trots op deze twee jonge mensen die elk uitgroeien tot mooie mensen met een passie. We hebben de opvoeding van dit volkje niet cadeau gekregen maar als je dit resultaat ziet dan is het hart dankbaar en ontroert.
O ja, terug naar de envelop.
We maken hem open en zien een uitnodiging om donderdagavond tweede kerstdag bij onze zoon in het restaurant te komen eten. Onze dochter die net drie weken geleden haar rijbewijs heeft gehaald zal ons brengen en ophalen.
Hoe gaaf is dit! In het restaurant waar onze zoon werkt is er een tafeltje voor twee personen over en hij mocht aanbieden deze aan ons te geven. Nou, ik kan je vertellen, daar zeggen wij geen nee tegen.
Het valt voor mij onder de stroom die zo spontaan op gang komt als we de dingen durven loslaten in het leven. Als we ons durven overgeven aan wat is. Uit het niets lijken de zaken zich als vanzelf te gaan regelen of komen de dingen op hun pootjes terecht.
Donderdag avond tweede kerstdag stappen wij in ons eigen auto met onze dochter achter het stuur en worden voor de deur van het restaurant afgezet. Binnen worden we ontvangen door de eigenaar met een welkomstdrankje en genieten we van alle heerlijke dingen die de keuken heeft bereid. Onze zoon komt zelf steeds uit de keuken om dat wat hij voor ons heeft gemaakt te brengen. Hij vertelt er dan over en dat maakt dat andere gasten veelvuldig naar ons kijken. Wat hebben die twee daar dat de kok steeds komt om ze persoonlijk te bedienen?
Tja ik zal niet uitweiden door te vertellen wat een verrukkelijks er die avond allemaal op men boordje lag, laat ik besluiten door te zeggen:
Wat een kerstgeschenk was dat!
Comments